Μια ιστορική παλαιά εκκλησία που δεσπόζει αιώνας στην Ιστορική Περαχώρα. Συγκεκριμένα νότια της Περαχώρας είναι χτισμένο το Μεταβυζαντινό Ναΰδριο του 18ου αιώνα αφιερωμένο στον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Δημήτριο, τον Μυροβλύτη.
Πρόκειται για μικρή μονόκλιτη βασιλική, θολωτή – καμαρόκτιστη εκκλησία. Ο δρομικός ναός χτισμένος με αργολιθοδομή και συνδετικό κονίαμα είναι κεραμοσκεπής. Μεγάλοι πωρόλιθοι και ανάκατα τοποθετημένες κεραμόπλακες από αρχαίο οικοδομικό υλικό συνιστούν την τοιχοποιία και τη στέγη του. Γείσο κατεργασμένων λίθων περιτρέχει τον ναό. Κόγχη ιερού εξωτερικά τρίπλευρη με στενό παράθυρο – πολεμίστρα.
Οι τοιχογραφίες
Ο ναός είναι ολόσωμα αγιογραφημένος με αξιόλογης τεχνοτροπίας τοιχογραφίες που περιλαμβάνουν αφηγηματικές σκηνές, παραστάσεις του Δωδεκαόρτου, ζώνες με σειρές ολόσωμων αγίων και διακοσμητικές ταινίες, έργα άγνωστου αγιογράφου με χρονολογία αποπεράτωσης του εικονογραφικού του έργου κατά το έτος 1750.
Ο Θεραπευτής Άγιος
Ο ναός συνδέθηκε στενά με τη ζωή των ανθρώπων της Περαχώρας σε παλαιότερες εποχές. Οι Περαχωρίτες απέδωσαν στον Μυροβλύτη Άγιο θεραπευτικές ιδιότητες, η λαϊκή πίστη και δοξασία τον ανέδειξαν σε Άγιο «Θεραπευτή και Ιαματικό».
Η ζωντανή, προφορική παράδοση συγκεντρώνει στο εκκλησάκι πολλούς ανθρώπους που υποφέρουν από κάποιο νόσημα, αποζητώντας με πίστη τη θεραπεία τους στον Άγιο Δημήτριο.
Ιδιαίτερα – κατά τη χριστιανική αντίληψη των κατοίκων της περιοχής – ο Άγιος θεραπεύει τα άρρωστα μικρά παιδιά. «Στο εξωκκλήσι του Αγίου Δημητρίου, υπάρχει μία πέτρα με ένα βαθούλωμα στο κέντρο, όπου συγκεντρώνονται νερά της βροχής. Εάν κάποια μητέρα είχε άρρωστο το παιδί της έπαιρνε το παιδί με μία άλλη γυναίκα και αμίλητες έφθαναν στο εκκλησάκι. Εκεί στέκονταν στην πέτρα, η μία απέναντι στην άλλη, και περνούσαν το παιδί τρεις φορές και αφού το ράντιζαν με το νερό της βροχής, άλλαζαν τα ρούχα τα οποία αφήναν εκεί και αμίλητες επέστρεφαν.
Πηγή: laografiko-perachoras
