Η νήσος Πρώτη μνημονεύεται από τον Θουκυδίδη γιατί εκεί «ερήμου ούσης», το 7ον έτος του Πελοποννησιακού πολέμου (425 - 424 π.Χ.) στάθμευσε προσωρινά, λόγω τρικυμίας, ο αθηναϊκός στόλος (αθηναϊκή μοίρα) του Δημοσθένη, επανακάμπτοντας από τη Ζάκυνθο και συνεχίζοντας προς την Πύλο, όπου πλησίον αυτής, στη νήσο Σφακτηρία, πολιόρκησε τους συγκεντρωμένους εκεί Σπαρτιάτες. 

Σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις αποτελούσε στο παρελθόν καταφύγιο ναυτικών, πιθανόν δε ακόμα κατά διάφορες εποχές και λημέρι Πειρατών, Κουρσάρων Σαρακηνών, που έκρυβαν εκεί και τους θησαυρούς τους 

Τα πειρατικά πλοία έβρισκαν καταφύγιο απ' τη θαλασσοταραχή στον βόρειο κόλπο του νησιού. Εκεί συνήθιζαν να χαράζουν επιγραφές στα βράχια για καλή πλεύση. Οι επιγραφές αυτές, εμφανείς ακόμα και σήμερα, ήταν η αιτία που ο κόλπος αυτός ονομάστηκε "Γραμμένο".

Ένας από τους πιο φημισμένους πειρατές ήταν και ο "Κατούλιας". Έχοντας τη νήσο Πρώτη ως ορμητήριο, τρομοκρατούσε και λυμαινόταν όλη την δυτική ακτή της Μεσσηνίας και όχι μόνο. Στο πίσω μέρος της Πρώτης υπάρχει ακόμα το “αυλάκι του Κατούλια”, μια μεγάλη εσοχή στους βράχους όπου ο πειρατής έκρυβε το πλοίο του για να μην φαίνεται από τη θάλασσα και να μπορεί να αιφνιδιάζει τα άλλα πλοία.



ΠΗΓΗ: Michael Miller