Ο Άγιος Πατάπιος ή Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα, στη Θήβα της Αιγύπτου από πλούσιους γονείς, οι οποίοι ήταν καλοί Χριστιανοί. Γαλούχησαν τον Άγιο Πατάπιο με χριστιανικές αρχές. Ο Άγιος Πατάπιος σε μικρή ηλικία πήγε στην έρημο, όπου αφιερώθηκε συνολικά στην προσευχή. Πολλοί άνθρωποι τον επισκέφθηκαν για να λάβουν τις συμβουλές του και να ακούσουν το κήρυγμά του.

Ο Άγιος Πατάπιος αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει την ζωή του. Εκεί γνώρισε άλλους 2 ασκητές, τον Βάρα και τον Ραβουλά (οι οποίοι έγιναν αργότερα και αυτοί Άγιοι). Έζησαν έξω από το τείχος της Κωνσταντινούπολης. Ο Άγιος Βάρας ίδρυσε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη (του Τιμίου Προδρόμου) της Πέτρας. Ο Άγιος Ραβουλάς ασκήτευσε κοντά στην πύλη του Ρωμανού.

Πολλοί άνθρωποι ακολούθησαν τον άγιο Πατάπιο ο οποίος εγκαταστάθηκε κοντά στις Βλαχέρνες στο Ξηρό Όρος. Ίδρυσε ένα μοναστήρι, τη Μονή των Αιγυπτίων, όπου κήρυξε και κατεύθυνε πολλούς. Εκεί κοιμήθηκε (πέθανε). Μετά την κοίμηση του Αγίου Παταπίου, και την καταστροφή της μονής των Αιγυπτίων το 536 μ.Χ., ο πνευματικός του αδελφός Όσιος Βάρας μετέφερε το λείψανο του Αγίου Παταπίου στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Πέτρας το οποίο ήταν υπό την προστασία της βασιλικής οικογένειας της Κωνσταντινούπολης, Παλαιολόγων και ειδικά της βασίλισσας Ελένης Δραγάση -Παλαιολόγου η οποία αργότερα έγινε μοναχή και πήρε το όνομα Αγία Υπομονή. Η Ελένη ήταν η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου ως σύζυγος του Μανουήλ Β’ του Παλαιολόγου

Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, ο συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων (ανηψιός της Αγίας Υπομονής), ο Αγγελής Νοταράς, προκειμένου να προστατεύσει τα λείψανα του Αγίου Παταπίου από τους Οθωμανούς το μετέφερε στα Γεράνια  στο Λουτράκι, και έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο που έγινε ασκητήριο. Σημειώνεται ότι το σπήλαιο στο οποίο μετεφέρθη το σκήνωμα του Αγίου Παταπίου ήταν ήδη ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ.

Η φήμη του θαυματουργού Αγίου Παταπίου πλέον έχει ξεπεράσει την Κορινθία, γι’ αυτό πιστοί από όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό φτάνουν έως εκεί για να προσκυνήσουν στο ιερό σπήλαιο. Η μνήμη του Αγίου Παταπίου εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου (η κύρια εορτή) και επίσης την Τρίτη της Διακαινησίμου (Τρίτη του Πάσχα), ως ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του.

Ο Άγιος Πατάπιος, σύμφωνα με μαρτυρίες πιστών, είναι από τους πλέον θαυματουργούς αγίους της Εκκλησίας μας. Οι μοναχές ισχυρίζονται ότι τα θαύματά του είναι εκατοντάδες, πολλά από τα οποία τα έχουν ζήσει οι ίδιες.


Όσιος Πατάπιος: Ένα από αυτά διηγούνται οι γερόντισσες Παταπία και Συγκλητική: «Είμαστε υποχρεωμένες να κατεβαίνουμε συχνά στο Λουτράκι για προμήθειες του μοναστηριού, αλλά και για πολλές άλλες υπηρεσίες.Το μοναστήρι τότε ήταν δυσκολοπρόσιτο. Το μονοπάτι περνούσε ανάμεσα από γκρεμούς και δάση. Προσπαθούσαμε, βέβαια, να μη νυχτώνουμε, για να μην αποπροσανατολιζόμαστε, όμως κάποιες φορές αυτό ήταν ανέφικτο. Διαπιστώναμε τότε ότι ο Άγιος μας προστάτευε. Άναβε φως στην πορεία μας και μας οδηγούσε στον προορισμό μας».


Πολλά ήταν και τα περιστατικά εμφάνισης του Αγίου Παταπίου στους πιστούς. Ένα τέτοιο έχει καταγραφεί στην Κόρινθο, με πρωταγωνιστή τον Μακαριστό Μητροπολίτη Προκόπιο.


Αρχικά, ο Άγιος εμφανίστηκε σε έναν μαθητή, μετέπειτα ιερέα, και του είπε ότι το μοναστήρι θα γίνει. Ο ιερέας ανέλαβε πρωτοβουλίες για την κατασκευή της μονής, αλλά όταν ανήλθε στον θρόνο της μητρόπολης ο Προκόπιος, στράφηκε κατά του εγχειρήματός του. Κάποια στιγμή όμως αρρώστησε και μπήκε σε νοσοκομείο των Αθηνών, το 1951. Εκεί τον επισκέφτηκε ο ιερέας και μόλις τον είδε ο Προκόπιος, του είπε: «Μου είπε στον ύπνο μου ο Άγιος Πατάπιος ότι θέλει να γίνει το μοναστήρι του! Δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά!». Και αμέσως έδωσε εντολή «να παραλάβη ο τότε πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως, Γαβριήλ Καλοκαιρινός, τα Κλειδιά του Σπηλαίου, που είχαν ιερείς του Λουτρακίου, και να τα παραδόση στον π. Νεκτάριο. Να μη ιερουργή εκεί άλλος κληρικός χωρίς άδεια της Μητροπόλεως. Να αναγνωρίση την Μονήν με διάταγμα, που θα προκαλέση διά μέσου της Ιεράς Συνόδου, και να βοηθήση με κάθε τρόπο διά την οικονομικήν βοήθεια, ώστε να ανοικοδομηθή η μονή, αλλά και διά την εξαίρεσιν, ετοιμασίαν και τοποθέτησιν μοναχών», όπως και έγινε, ξεκινώντας από τον Αύγουστο του 1952. Από τότε ο Μητροπολίτης Προκόπιος θεωρείται Μέγας Ευεργέτης της Μονής.


Άλλο ένα περιστατικό που επίσης έχει καταγραφεί προκαλεί δέος: Κάποια στιγμή επρόκειτο να τελειώσει το λάδι της μονής. Ο Άγιος εμφανίστηκε σε έναν αγρότη στο Κορωπί και του ζήτησε ένα δοχείο λάδι. Όταν ο αγρότης τού είπε: «Πού θέλεις να σ’ το φέρω, παππούλη;», εκείνος του έδωσε τη διεύθυνση της μονής και εξαφανίστηκε. Ο παραγωγός από το Κορωπί γέμισε έναν τενεκέ λάδι. Το πήγε στο Λουτράκι και από εκεί με τα πόδια το ανέβασε στην πόρτα του «υποτυπώδους» μοναστηριού!


Μια άλλη περίπτωση συνέβη έναν χειμώνα, όταν το σπήλαιο, όπως είναι φυσικό, ήταν παγωμένο και υγρό – συνθήκες που δύσκολα αντέχουν οι πιστοί. Κάποια στιγμή, μερικοί εκ των επισκεπτών είπαν απευθυνόμενοι στον Άγιο (!): «Και το πιο φτωχό σπίτι έχει κάποια κουρελού για χαλί. Το δικό Σου παλατάκι εδώ, στη σπηλιά, δεν έχει και μαζί Σου παγώνουμε και εμείς. Κάμε κάτι να βρεθούν». Το βράδυ εκείνο εμφανίστηκε ο Άγιος σε κάποια κυρία στην Κόρινθο. Της υπέδειξε το σχέδιο (ριγέ, κόκκινο- μαύρο, μάλλινο), αλλά και πόσα μέτρα χαλιά να υφάνει και να τα πάει στη Σπηλιά. Η κυρία τα ύφανε και τα πήγε. Τα έστρωσε και ταίριαξαν σε ολόκληρο το δάπεδο!


Υπάρχουν όμως και τα σύγχρονα θαύματα του Αγίου, τα οποία δεν έχουν διαψευσθεί. Για παράδειγμα, αυτό με μια καθολική γυναίκα, η οποία όταν πλησίασε το σκήνωμα, λιποθύμησε. Όπως έχει υποστηριχθεί δημοσίως, μία Γερμανίδα ήταν παντρεμένη με Έλληνα. Αν και τέλεσε τον γάμο της σε Ορθόδοξη εκκλησία και βάπτισε τα παιδιά της επίσης σε Ορθόδοξο ναό, η ίδια παρέμεινε καθολική. Όταν βρέθηκε στην Κόρινθο για διακοπές, επισκέφθηκε και τη Μονή του Αγίου Παταπίου, και προσπάθησε να πλησιάσει το σκήνωμά του στη σπηλιά, αλλά έπεσε λιπόθυμη. Ο άντρας της και οι κάποιοι επισκέπτες προσπάθησαν να τη συνεφέρουν. Αφού συνήλθε, τη ρώτησαν τι της συνέβη και εκείνη με έκπληξη απάντησε: «Καλά, δεν είδατε; Δεν ακούσατε; Ο Άγιος με έσπρωξε και μου είπε: “Πώς εσύ, αιρετική, με πλησιάζεις;”». Και από τη στιγμή εκείνη, μόνη της ζήτησε να βαπτιστεί Ορθόδοξη, όπως και έγινε, ύστερα από σχετική κατήχησή της στην ενορία της!





Πηγή: ekklisiaonline.gr